Evelien Meinen (1969) werkt al elf jaar met veel plezier bij Lentis. Ze heeft tien jaar bij de Crisisdienst gewerkt en is inmiddels Gedifferentieerd Verpleegkundige binnen de Intensive Home Treatment (IHT) Deeltijd. Samen met haar collega’s behandelt ze patiënten die door psychiatrische problemen in crisis zijn geraakt: ‘Wij zijn bezig met activering, structuur oppakken en dagplanning, zodat de patiënten weer de eigen regie over hun leven krijgen.’

Je hebt al veel ervaring in de geestelijke gezondheidszorg. Wat trekt jou aan in het vakgebied?

De psyche van de mens vind ik ontzettend boeiend. Wij kunnen hetzelfde meemaken, maar daar heel verschillend op reageren. Wat je overkomt, daar kun je niets aan doen. Maar wel aan de manier waarop je ermee omgaat. Ik vind het de kunst om iemand weer in zijn eigen kracht te zetten en weer de eigen regie te laten krijgen. Dat doen we onder andere binnen de IHT.

Je werkt nu ruim een jaar bij de IHT. Kun je daar iets meer vertellen?

IHT is een intensieve, kortdurende vorm van ambulante crisisbehandeling voor patiënten tussen 18 en 65 jaar. Het is onderdeel van de Acute zorg en onderverdeeld in de afdelingen Crisis, Deeltijd en Thuis. De afdeling Crisis doet 24/7 crisisbeoordelingen en interventies. IHT Deeltijd en Thuis bieden een zes weken durende aanvullende crisisbehandeling voor patiënten bij wie een opname indicatie is gesteld. Onze behandeling is gericht op het voorkomen of verkorten van een opname. Zes weken lijkt misschien kort, maar daardoor gaan mensen wel aan de slag omdat ze weten dat het in die zes weken moet gebeuren.

Hoe ziet een behandeling bij jullie eruit?

Dagstructurering en activatie staan centraal. De patiënten komen op afgesproken ochtenden bijeen om in groepsverband de planning voor de komende dagen te maken en door te nemen hoe de afgelopen dagen zijn gegaan. Het doel is om knelpunten en problemen te bespreken die zij tegen kunnen komen. De planning van de vorige keer staat op een bord en als Gedifferentieerd Verpleegkundige vraag ik onder andere wat er is gelukt, wat er minder goed ging enzovoort. Zo willen we de patiënt inzicht geven in en bewust laten worden van hun eigen patronen. De groep van tien tot twaalf patiënten ondersteunt elkaar en geeft elkaar tips en complimentjes. Er is (h)erkenning. Na een korte pauze schrijven we de nieuwe planning op het bord: wat ben je de komende dagen van plan? Wat heb je nodig om dat te laten lukken? We gebruiken de oplossingsgericht werken methodiek. De nadruk ligt op positiviteit en eigen regie. Met onze vragen en aanpak willen we op een positieve manier onze patiënten prikkelen, ze tot nadenken aanzetten en ze geestelijk én lichamelijk in beweging zetten.